Jednym z głównych przeciwwskazań do wykonania zabiegu plastyki nosa jest występowanie w przeszłości poważnych chorób towarzyszących. Mogą one obejmować cukrzycę, palenie tytoniu lub nadciśnienie. U palaczy występuje również większe ryzyko powikłań pooperacyjnych. Palacze muszą również zaprzestać przyjmowania przepisanych im leków rozrzedzających krew co najmniej tydzień przed zabiegiem.
Przedstawiamy artykuł, który jest owocem wspólnych działań z beautysfera.pl
Chirurgiczna korekcja deformacji nosa
Przeszczepy autogenne, które są pobierane z ucha, są idealnym materiałem do rekonstrukcji nosa. Charakteryzują się niskim wskaźnikiem zakażeń i są łatwe do leczenia antybiotykami. Częstość występowania ekstracji i wypaczenia chrząstki małżowiny usznej jest mniejsza niż 5% i zwykle ustępuje samoistnie.
Wskazania do chirurgicznej korekcji krzywego nosa obejmują zarówno aspekty funkcjonalne, jak i estetyczne. Upośledzenie czynnościowe może wystąpić w przypadku odchylenia kostnej piramidy nosa lub przegrody nosowej i może powodować utrudnienie drożności dróg oddechowych nosa. Kompromis ten może być niewielki lub całkowity. Wywiad kliniczny jest ważnym narzędziem w określeniu odpowiedniego postępowania chirurgicznego. Pożądane wyniki operacji są dopasowywane do obrazowania komputerowego.
Chirurg wykonuje zdjęcia nosa przed i po zabiegu i może nimi manipulować w sposób naśladujący pożądane wyniki. Zdjęcia te mogą być wykorzystane do oceny przed i po zabiegu, jako punkt odniesienia podczas operacji oraz do oceny długoterminowej. Zdjęcia te pomagają również chirurgowi i pacjentowi w określeniu celów zabiegu.
Chirurg będzie musiał dokładnie ocenić stan emocjonalny pacjenta. Jeśli pacjent jest niestabilny emocjonalnie lub ma zaburzenia osobowości, może nie być odpowiednim kandydatem do operacji. Ponadto chirurg musi dokładnie ocenić motywację pacjenta do poddania się operacji.
Istnieje kilka technik chirurgicznej korekcji deformacji nosa. Ogólnie rzecz biorąc, stosowane są dwie główne techniki. Do podejść zewnętrznych należą technika Thomasa Reesa i technika Tajimy reverse-U. W pierwszej z nich usuwa się boczny crus z bocznego mocowania obręczy nosowej. Następnie obracany jest podwójny przeszczep w celu skorygowania deformacji.
Celem chirurgicznej korekcji deformacji nosa jest stworzenie dróg oddechowych o prawidłowym przepływie powietrza i bardziej estetycznym wyglądzie zewnętrznym. O ile w łagodnych przypadkach zwykle wystarcza zachowawcza korekcja przegrody, o tyle w bardziej zaawansowanych przypadkach konieczna jest otwarta septorhinoplastyka. Zewnętrzny skręt nosa może być również skorygowany za pomocą tej operacji.
Nadmierna resekcja chrząstki przegrody może spowodować deformację nosa siodłowego. Ponadto chirurg może naruszyć integralność strukturalną grzbietowej struny L i zwiększyć ryzyko wystąpienia siodła pooperacyjnego. Istotne jest zachowanie minimum dziesięciu milimetrów chrząstki wzdłuż grzbietowego i ogonowego brzegu chrząstki podczas zabiegu. Łukowate nacięcie jest również pomocne w utrzymaniu integralności strukturalnej rozpórki grzbietowej.
Powikłania rynoplastyki
Powikłania rynoplastyki mogą wynikać z wielu czynników. Należą do nich nieodpowiednia diagnoza, błąd w technice chirurgicznej, a także różnice w anatomii lub reakcji na leczenie pacjenta. Dodatkowo, powikłania mogą wystąpić w przypadku próby wykonania agresywnej operacji. W takich przypadkach korekta powikłania może być trudniejsza.
Większość powikłań rynoplastyki jest niewielka i odwracalna. Jednak chirurg musi być doświadczony, aby prawidłowo wykonać zabieg. Zabieg ten wymaga złożonej wiedzy anatomicznej i ważnego doświadczenia klinicznego. Zarówno niedoświadczeni, jak i doświadczeni chirurdzy są podatni na powikłania. Zabieg może być powikłany przez infekcje, zakażenie bakteryjne i obrzęk skóry.
Świadoma zgoda jest niezbędna dla powodzenia zabiegu rhinoplastyki. Dobry chirurg będzie krytyczny wobec własnej techniki, dbając o zminimalizowanie szans na wystąpienie jakichkolwiek problemów. Będzie on w stanie poinformować pacjenta o możliwym ryzyku i powikłaniach na etapie planowania przedoperacyjnego oraz w trakcie zabiegu.
Do powikłań rynoplastyki można zaliczyć drętwienie koniuszka nosa, które jest częstym problemem po rhinoplastyce. Ponadto istnieje możliwość uszkodzenia nerwów nosowych. Większość pacjentów wraca do zdrowia po tym schorzeniu w ciągu 12 miesięcy. Jednak u niektórych pacjentów może wystąpić pooperacyjny zespół otwartego dachu, który wpływa na zdolność nozdrzy do prawidłowego oddychania.
Chociaż powikłania te występują rzadko, to jednak są znaczące. Do najczęstszych powikłań rynoplastyki należą te związane z układem naczyniowym i strukturami wewnątrzczaszkowymi. Należą do nich: rhinoliquorrhea, zapalenie mózgu i pneumocefalus. Mimo że powikłania te nie zagrażają życiu, należy je traktować poważnie i przełożyć na inny termin.
Możliwe są również drobne deformacje, w tym odchylenie grzbietu nosa. Może to być spowodowane nieodpowiednią analizą przedoperacyjną lub niewłaściwą mobilizacją kości przez osteotomie. Niewielkie odchylenia są trudne do wykrycia śródoperacyjnie i mogą wymagać operacji rewizyjnej. Obrzęk chirurgiczny może również ukryć niewielkie nieprawidłowości.
Rhinoplastyka jest powszechnym zabiegiem poprawiającym wygląd i funkcjonalność nosa. Mimo, że operacja plastyczna nosa jest ogólnie uważana za bezpieczną dla osób starszych, niesie ze sobą pewne ryzyko, ale wykwalifikowany chirurg może je zmniejszyć. Chirurg powinien dokładnie omówić wszystkie zagrożenia i możliwe powikłania przed podjęciem decyzji o zabiegu.
Niektórzy ludzie doświadczają nietypowego krwawienia po poddaniu się zabiegowi rhinoplastyki. Chociaż zdarza się to w niektórych przypadkach, jest to rzadkie i zwykle ustępuje po tygodniu lub dwóch. Należy jednak skonsultować się z lekarzem, jeśli po zabiegu rhinoplastyki wystąpi jakiekolwiek nietypowe krwawienie. Zimne okłady zmniejszą wygląd zasinienia twarzy. Zimne okłady zmniejszą również obrzęk.
Okres rekonwalescencji po rhinoplastyce
Pierwsze kilka dni po rhinoplastyce są ważne dla gojenia. Pacjenci powinni unikać forsownych zajęć i kichania, aby ograniczyć możliwość dalszego uszkodzenia przewodów nosowych. Szyna nosowa jest noszona po operacji, aby ograniczyć obrzęk i krwawienie. Chirurg może usunąć szynę nosową w drugim lub trzecim dniu. Po pierwszych dwóch dniach pacjenci mogą powrócić do lekkich czynności.
Po zabiegu rhinoplastyki okres rekonwalescencji trwa od 10 do 14 dni. Pierwsze kilka dni mogą być spędzone w łóżku, ale pacjenci zaczną czuć się lepiej i zaczną widzieć rezultaty. Po tygodniu lub dwóch pacjenci mogą wrócić do pracy lub szkoły. Przez pierwsze dwa tygodnie należy unikać ćwiczeń. Po tym okresie pacjenci mogą stopniowo zacząć wznawiać normalne czynności, a po sześciu tygodniach mogą nawet wznowić sporty kontaktowe.
Dobrym pomysłem jest pozostanie w domu po zabiegu rhinoplastyki. Pacjenci czują się bardziej komfortowo we własnym otoczeniu niż w szpitalu. Dobrym pomysłem jest również ograniczenie ekspozycji na słońce przez co najmniej dwa miesiące po zabiegu. W tym czasie pacjenci są zachęcani do noszenia kapeluszy lub okularów przeciwsłonecznych i unikania bezpośredniego światła słonecznego. W okresie rekonwalescencji normalnym zjawiskiem jest występowanie obrzęku i zasinień wokół nosa. Siniaki zwykle znikają w ciągu dziesięciu do czternastu dni. Możesz być w stanie wrócić do pracy następnego dnia po zabiegu, ale niektórzy chirurdzy zalecają pozostanie w domu przez dwa tygodnie.
Dobra dieta jest ważna podczas okresu rekonwalescencji. Spożywanie pokarmów o dużej zawartości błonnika pomoże kontrolować wypróżnienia i zapobiegnie zaparciom. Korzystne jest również jedzenie dużej ilości świeżych owoców. Świeże owoce zawierają mnóstwo witamin i minerałów i zmniejszą obrzęk. Świeże warzywa są również doskonałe dla okresu odzyskiwania. Ryby są również dobrym wyborem. Możesz jeść ryby i warzywa zamiast kompotu. Te pokarmy mogą pomóc w prawidłowym trawieniu miejsca operacyjnego i pomóc w szybszym powrocie do zdrowia.
Obrzęk po rhinoplastyce będzie zauważalny przez kilka dni. Obrzęk może utrzymywać się przez dwa tygodnie po zabiegu. Po tym okresie można jednak powrócić do normalnych czynności. W ciągu pierwszych dwóch tygodni można nawet wznowić wideokonferencje lub pracę. Można również użyć makijażu, aby ukryć obrzęk po rhinoplastyce.
Podczas rekonwalescencji należy starać się utrzymywać głowę w pozycji uniesionej. Utrzymywanie głowy w pozycji uniesionej może zmniejszyć obrzęk i zapobiec powstawaniu siniaków. Ponadto, spanie na boku może powodować większy ból i poruszać nosem bardziej niż powinien. Staraj się spać w pozycji pionowej przez co najmniej sześć tygodni po zabiegu rhinoplastyki.
Po zabiegu rhinoplastyki wystąpią pewne obrzęki i zasinienia. Są to normalne reakcje organizmu na zabieg. Przez pierwsze kilka dni najlepiej trzymać głowę w pozycji uniesionej, gdyż wspomoże to proces gojenia. W celu zmniejszenia obrzęku i zasinienia można stosować zimne okłady. Można również przyjmować leki przeciwbólowe, aby kontrolować dyskomfort.
Podobne tematy